نُقل مجلس
هر جا که میبرمش با اون برق نگاه شیطونش
با اون لوس بازیاش
با اون چشمک زدناش
با اون نی نای نای کردناش
با اون دست دست زدناش
با اون رقصیدناش
با اون کِل زدناش (زبونشو تا میکنه و یه صدایی شبیه کِل زدن از خودش در میاره)
مثل شمع میدرخشه - اون موقع هست که از ته دل، دلم براش ضعف میره و با خودم میگم من تا حالا چه جوری بدون این عروسک خوشکل زندگی می کردم
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی